maandag 24 september 2012

Ode aan Utrecht

Fijne stad, daar ben ik weer! Mens, wat heb ik jou gemist!

Zoveel samen meegemaakt, gezien  en gedaan. Elke keer als ik met de trein aan kom rijden, en de Dom al in de verte zie staan, dan ben ik thuis.
Nu zit ik hier haast onder jouw 'vleugels' en geniet van een kopje frappiato. Ik ben zo blij als een kind. Alles kan en is mogelijk. Zo voelt het haast altijd als ik hier vertoef. Rijdend door de straten in mijn bakfiets. Twintig jaar van herkenning. Ik ken de straten, de wijken, jouw kleuren en geuren van verse koffie en broodjes. De drukte, I love it.
Zelfs gisteren kon ik alleen maar lachen, ondanks dat ik ben nat geregend tot op mijn ondergoed. De vrijheid, de vertrouwdheid. Het geeft mij rust. Maakt mij blij!

Ik ga nog even kort van je genieten, en trek dan weer even verder. Maar je zult mij snel terug zien. Kom ik je omarmen, zoals jij mij altijd vasthoudt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten