Litepit en Kikelnoot aan zee

Mijn eerste kinderboek is af! Het ligt bij de drukker. Zoals het er nu uitziet kan ik 'mijn kindje' op 15 juli a.s. Live vasthouden. Bladeren, eraan snuffelen, wenden en keren. Om het uiteindelijk te kunnen lezen, bladzijde voor bladzijde langzaam om slaan.

'Litepit en Kikelnoot aan zee' is een prachtig kinderboek geworden. Voor kinderen van 2-6 jaar maar ook voor de ouders/verzorgers van kinderen. Om samen met de kinderen te lezen en te praten over wat er allemaal te zien valt in het boek.

Het is een ruim opgezet boek. De grote is in omtrek zo'n 20 bij 30 cm. Op de linker pagina staat een korte tekst en op de rechter pagina een illustratie.

De illustraties zijn gemaakt op canvas, met acryl geschilderd. Vervolgens zijn de 'schilderijtjes' gefotografeerd. De foto's zijn 10 prachtige, kleurrijke pagina's in het boek.

Het was een genot het boek uit te werken en samen te stellen. Vooraf heb ik foto's gemaakt op het strand,  van voorwerpen en diertjes die ik op het strand vond en uiteraard van Litepit en Kikelnoot. Twee fantastische meiden voor wie de wereld een grote speelplaats is. Helemaal aan zee, met de zee, het strand en alles wat er te zien valt.

Het boek is te bestellen via deze site, door mij een mail te sturen;  nvbarneveld@gmail.com

De kosten van het boek zijn tussen de 15 en 16 euro. Het exacte bedrag per boek, laat ik uiterlijk maandag weten. Bij de drukker is men nog aan de slag om er het mooiste boek van te maken. Wel of geen blauwe bladzijde. De kosten voor het maken hangen hiermee samen. Dus ook de verkoopprijs.

In elk geval zou ik het boek zelf Zeker kopen!

Bakfiets tour Utrecht-Hengelo

Voor degene die het gemist heeft, of die geen facebook heeft..Ik heb op zondag 26 mei een fietstocht gemaakt met mijn bakfiets. Een tocht van ongeveer 140 km, van Utrecht naar Hengelo. Er zit geen 'Waarom' aan deze tocht. Ik wilde gewoon iets 'niet alledaags' doen. Waarom moet er altijd een duidelijk doel zijn van alles wat we doen. Waarom alles plannen? Als zo veel toch niet te plannen valt. Vroeger schijnt het heel normaal te zijn geweest om opde fiets bijvoorbeeld het traject Maastricht- Utrecht af te leggen. Dit heeft iemand mij persoonlijk vertelt. En dat waren geen 'moderne' fietsen.

Ik was ook helemaal niet voorbereid. Dat bleek toen ik de avond ervoor op een heel gezellig verjaardagsfeest ben doorgezakt (letterlijk qua drank, en letterlijk qua 'het verzwikken van mijn enkel'). Bleek ik geen lange broek bij me te hebben, of een t-shirt met lange mouwen. Ook heb ik geen fietskaart uitgedraaid. Ik ben gewoon de rode fietsborden gevolgd. 

Een hele rit om je gedachten helemaal los te laten. Trappen, 2 versnellingen, bij Apeldoorn was het een hele klim met een 'vals plat' en een lange lange klim.  Om 11.30 vertrokken en om 20.00 in Holten. Helemaal gesloopt. Benen van beton. Mijn hoofd redelijk leeg maar de gedachten bleken ook wel een beetje 'sticky'. Van sommige gedachten kwam ik gewoon niet af. Voornamelijk de twee ellendige berichten over Cothen, en uit Spanje. Op de een of andere manier hadden die twee zaken zich in mijn 'kop' genesteld. 

Daarom was ik ook zo ontzettend happy dat ik die trip kon maken. Niets te hoeven, een glimlach op mijn gezicht, vrijheid, kunnen kiezen, gewoon kunnen leven. Misschien zou iedereen een keer op de bakfiets moeten stappen en zo een tocht moeten maken. De omgeving was prachtig, je ziet dingen die je anders niet zo snel zou ontdekken omdat je er aan voorbij snelt. 

Maandag een rustdag gehad, en op dinsdag in anderhalf uur van Holten naar Hengelo geraced! De tocht was voor herhaling vatbaar. Al dacht ik daar op zondagavond net iets anders over!

Zo'n twaalf uur later bleek mijn bakfiets gejat! Nee het was absoluut geen grap. Een uur lang ben ik goed 'pissed off' geweest! Daarna moest ik stiekem ook best wel lachen. Wat een verhaal... Je verzint het niet. Dag bakfiets, waar je dan ook mag zijn..

Veel

Van uitstel komt afstel. Nou bijna dan, in mijn geval. Dat was een 'zware bevalling'. Ik zie net zelf dat ik voor het laatst op 7 mei een 'post' heb gedaan. Echt, ik wil niet als een oud wijf klinken maar.. de tijd vliegt. Persoonlijk vond ik de afgelopen weken een hele kluif. De meest lugubere berichten in het nieuws. Geweld, dood, wreedheid. Ik werd er niet echt blij van. En dan druk ik mij natuurlijk heel licht uit. Wat deprimerend zeg. Dat moest ik even kwijt..

Goed daar tegenover stond mijn eigen bruisende energie. Althans soms moest ik die zoeken, maar de vonk was er. Want ik heb de afgelopen weken hard zitten werken aan het Magazine AmelandBoeit, mijn kinderboek (dat nu bij de editor ligt..), plannen smeden hoe ik mijn boek ga verkopen, verder werken aan mijn schilderijen etc. etc.

 Het is super leuk om freelance te werken en tevens is het wennen. Geen vaste dagen, tijdstippen. Uiteraard wel deadlines. Tussendoor wordt er hier en daar gereisd. Drie plekken die de boventoon voeren. Een daarvan is de zee, het eiland! Elke keer weer opslag, opnieuw, verliefd.

Over ongeveer twee weken is mijn kinderboek 'Litepit en Kikelnoot aan zee' dan toch echt af. Zo spannend, maar het was zo een fantastisch project. Ik wacht dan ook in spanning af als ik het eerste exemplaar kan vasthouden! Ik blij 'echte' boeken toch een genot vinden. Een boek in je handen houden, draaien, bekijken, doorbladeren en heel soms 'aantekeningen' in de kantlijn schrijven.

Het boek 'Litepit en Kikelnoot aan zee' is te bestellen via mijn blog, facebook en er komt waarschijnlijk ook een ebook van uit. Maar dat is nog in de maak.

Stuur bij interesse een bericht naar nvbarneveld@gmail.com