Life is a cycle

Vond dit wel een toepasselijke titel. Vandaag is een van de personeelsleden zijn weg naar Rome begonnen. Op de fiets. Ketting wat stroef en ruim overgewicht qua bagage. Kort proefritje gemaakt, maar sloeg bijna achterover. Ik hoopte dat hij de boot op zou komen. De oprit naar de boot is namelijk al vrij 'steil'. Naar mijn idee is het, de fiets, een gevaar op de weg. Maar het tegendeel bewijzen is altijd een optie. Mannen weten het altijd beter, en toegeven is geen optie. Waarschijnlijk heeft hij tussentijds wat bagage afgeladen, om vervolgens door te rijden. Maar dat zullen we nooit weten..

Wel een stoere actie, op de fiets naar Rome. Lekker op jezelf aangewezen. Met jezelf in gesprek, en/of gevecht. Er zullen een aantal toppen te beklimmen zijn. Waarbij niemand je omhoog duwt, je zult zelf moeten trappen. Vastbijten. Maar zo'n type lijkt hij me wel.
Daarnaast is hij wel iemand die met woorden probeert te '(ver)slaan', dat zal hem hier niet helpen. Woorden laten de wielen niet draaien. Dat doet de leegte in het hoofd.

Beetje ongemakkelijk altijd weggaan. Bekende achterlaten, en onbekende tegemoet gaan. Maar het laat veel ruimte voor nieuws. Dat is mooi meegenomen. Geeft weer een draai aan je leven. Sterk om zo nu en dan de lijn te doorbreken, de cyclus om te buigen, naar eigen hand te zetten. Moet je lef voor hebben. Even then Life is a cycle. You go mister! I will follow..