dinsdag 2 oktober 2012

Meat me..

Vlees. Ik vind het lekker. Op z'n tijd. Voor de vegetariers en veganisten onder ons is het nu misschien tijd om even naar wat anders over te schakelen..
In elk geval heb ik respect gekregen voor de slagers op deze wereld. Elke ochtend draai ik het ontbijt in het hotel. Dat betekent ook dat ik de plakjes vleeswaren moet snijden, en opdienen. Het lijkt zo makkelijk. Even met de machine langs een stuk vlees en aan de andere kant van de machine ligt een prachtig sneetje naar je te 'glimlachen'. Wel niets is minder waar. Zo kwam het dat ik vandaag een briefje moest schrijven aan mijn collega's (laat ik nou alleen met mannen in de keuken staan) met het volgende erop;

Goedemorgen heren, zouden jullie vanaf morgen misschien alleen harde stukken vlees kunnen neerleggen voor mij om te snijden. Geen zachte stukken vlees alsjeblieft! Want daar kan ik niets mee. Zo een vormloos stuk vlees dat ik in allerlei bochten moet wringen om tussen het apparaat te krijgen. Vervolgens wil het stuk niet goed langs het mes, van de machine. Maar verdwijnt overal naartoe behalve dat het met de zwaartekracht omlaag valt op mijn bord. Hoe groot of klein ik het tandje van het mes ook maak, de plakken worden of te dik of te dun. Hoe hard ik ook druk, of hoe weinig kracht ik geef. Het resultaat is onbevredigend.
Dus zonder dubbelzinnig te zijn, geef mij maar een hard stuk vlees. Daar kan ik iets mee. Dat werkt tenminste mee. Geen uren aanklooien, maar direct resultaat.
 En tja, je staat toch onder tijdsdruk, om het ontbijt op tijd op tafel van de gasten te krijgen..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten