Walking on Sunshine

Een prachtige wandeling gemaakt. Lange rit. Door het bos, en over het strand. Kinderen in de bolderkar. Een aantal obstakels. Maar we hebben het gehaald. En dan aanvallen op de bitterballen, frites en een goed glas wijn. 's Avonds gesloopt, altijd met het excuus dat het door de buitenlucht komt. En daar komt het vanzelfsprekend ook door..

Fish out of Sea

Ik voel me hier absoluut niet 'Fish out of sea'. Ik voel mij als een vis in het water. Op mijn plek, op mijn gemak. Al moet ik altijd even mijn plekje vinden. Overal waar ik kom. Maar uiteindelijk heb ik eigenlijk geen heimwee. Ben ik op mijn plek!
Na twee jaar Sri Lanka (2005-2007) miste ik Nederland wel. Dat komt ook door de routine die je op een plek hebt na zoveel jaar. Dan mis je die routine. Die pak je vaak ook snel weer op. Om vervolgens toch de uitdaging te missen die een nieuwe plek met zich mee brengt. Ik althans..
Ik heb super veel energie en inspiratie.  Misschien omdat ik weet dat dit tijdelijk is. Het is nu of nooit. Maar moet het dat eigenlijk niet altijd zijn? Dit is het moment, the time is now..
Vandaag aan het strand dit ene visje gevonden. Hij lag zo in het zand. All alone. Fish out of sea. Maar hij had waarschijnlijk geen tijd om hier bij stil te staan. Ik sta wel stil bij de tijd en neem hem (de tijd) in mij op. Er zijn altijd wel excuses waarom wel/niet. En soms is het moment dit moment. Soms heb je er niets over te zeggen en waait het over. Maar vaker heb je er wel wat in te brengen, en breng je het naar de best mogelijke plek. Je hart. Mijn hart.

Who wants to be right as Rain?

Who wants to be right as rain
It's better when something is wrong.

Vind ik een mooie tekst! Het staat als een huis.

Het was hier regen, regen en nog eens regen. Voor, achter en van opzij. Ach, ik kan het goed hebben. Ik kan er ook niet zo veel over zeggen. Het valt toch wel als het moet vallen. Beter een regenpak aan. Vroeger vond ik dat echt een belachelijk plan. Tegenwoordig denk ik, ik blijf tenminste droog. Lekker praktisch. Schijnt echt Nederlands, praktisch zijn. Toch nog wat aan cultuur meegepakt!

Dierendag Special

Ja hoor, daar is ie. De Dierendag Special. Op de vroege ochtend vond ik de eerst, een vogeltje, in mijn sla! Verder heb ik niet zo veel aan dierendag gedaan. Wel aan ze gedacht. Ik heb ze ook gezien onderweg. De schapen, paarden, vogels. En oja ook de mega spinnen.
Maar dat was gister. Bij mijn zusje in huis, in de slaapkamer. Nota bene. Ik kan verklappen dat de spin nog leeft. Sorry voor de mensen met de spinnen fobie. Zo een beest doet niets behalve muggen, vliegen etc etc opeten. Dus in Nederland ben je veilig. Althans op sommige plaatsen, zoals op Schiphol minder. Daar komen ze soms hele partijen tegen. Zo groot als je hand (1 spin).
Terug naar de beesten (vallen spinnen daar eigenlijk onder?). Verder kwam ik op het strand ook nog vogels, meeuwen en allerlei niet voor het oog zichtbare dieren of iets dergelijks tegen. Schelpen zijn geen dieren toch? Al zit er wel iets levens in..
Maar goed, zit ik hier uit te wijden terwijl ik helemaal niet echt aan dierendag doe. Je moet gewoon altijd aardig zijn tegen zo'n dier, net als tegen je medemens. Die geef je toch ook niet elke dag een klap, behalve op mens (-dier)en dag?

By the way, deze vogel was niet opgezet maar van plastic! Voor 't geval de Partij van de dieren meeleest.. Ik heb hem nog een tijdje in de sla laten zitten, maar het mocht niet baten! Sorry.

Lighthouse

Als kind ben ik vaak met mijn ouders naar Texel geweest. Een huisje tegen de duinen aan. Je kon door de duinen via een zandpad naar het strand lopen. Soms ging dit met gemak, vaak met tegen wind. De wind die zand in je gezicht blies. De geur van de zee naar je toe bracht. Je schoenen vol met zandkorrels, die je tegenkwam als je je schoenen thuis uittrok.
's Avonds lagen we in krakende stapelbeden. Van ijzer, met een 'lattenbodem' van gaatjes. Zodat je degene die boven je lag de lucht in kon duwen. En we lagen onder wollen dekens tegen de kou.
Ik wilde altijd in de kamer waar je 's avonds en 's nachts de vuurtoren kon zien. Het licht van de vuurtoren dat met tellen steeds terug keerde.Het geeft een veilig gevoel, het is rustgevend.

Ook hier op het eiland zie ik het als een baken. Mooi hoe de toren als maar groter lijkt te worden als je dichterbij komt. De kleur die afsteekt tegen de blauwe, of grijze lucht. Vandaag een tekening gemaakt door mij, van hem.. Light my fire!

Meat me..

Vlees. Ik vind het lekker. Op z'n tijd. Voor de vegetariers en veganisten onder ons is het nu misschien tijd om even naar wat anders over te schakelen..
In elk geval heb ik respect gekregen voor de slagers op deze wereld. Elke ochtend draai ik het ontbijt in het hotel. Dat betekent ook dat ik de plakjes vleeswaren moet snijden, en opdienen. Het lijkt zo makkelijk. Even met de machine langs een stuk vlees en aan de andere kant van de machine ligt een prachtig sneetje naar je te 'glimlachen'. Wel niets is minder waar. Zo kwam het dat ik vandaag een briefje moest schrijven aan mijn collega's (laat ik nou alleen met mannen in de keuken staan) met het volgende erop;

Goedemorgen heren, zouden jullie vanaf morgen misschien alleen harde stukken vlees kunnen neerleggen voor mij om te snijden. Geen zachte stukken vlees alsjeblieft! Want daar kan ik niets mee. Zo een vormloos stuk vlees dat ik in allerlei bochten moet wringen om tussen het apparaat te krijgen. Vervolgens wil het stuk niet goed langs het mes, van de machine. Maar verdwijnt overal naartoe behalve dat het met de zwaartekracht omlaag valt op mijn bord. Hoe groot of klein ik het tandje van het mes ook maak, de plakken worden of te dik of te dun. Hoe hard ik ook druk, of hoe weinig kracht ik geef. Het resultaat is onbevredigend.
Dus zonder dubbelzinnig te zijn, geef mij maar een hard stuk vlees. Daar kan ik iets mee. Dat werkt tenminste mee. Geen uren aanklooien, maar direct resultaat.
 En tja, je staat toch onder tijdsdruk, om het ontbijt op tijd op tafel van de gasten te krijgen..

Beach

Beach I love you! Het is  toch weer gelukt om naar het strand te gaan! Met mijn ex-overbuurvrouwen. Wat klinkt dat leuk...  En hun twee grote honden. Die als een dolle achter de konijnen aan wilden en gingen. In de regen. Een grauwe dag. Maar dit gaf licht! Gezellig bij kletsen, en na de wandeling door de duinen en over het strand, een glas rode wijn met toastjes. Mijn dag eindigde perfect.