Tijdsdruk

Op het moment heb ik tijdsdruk. Dat is best prettig. Omdat het mij veel energie geeft, en zaken laat/doet afronden. Soms blijf je te lang hangen in je ideeën en plannen. Zo lang dat je het niet afmaakt. Zo nu en dan een deadline is best prettig. Het zet mij op scherp.

De muur tegenover mijn bureau begint langzaam vol te raken met de projecten, en acties die ik moet afronden dan wel alert moet blijven volgen of zelfs najagen.

The sky is the limit.  En zelfs daar twijfel ik soms aan. Want wat komt er na 'the sky'?

Voor informatie/opmerkingen over mijn teksten/fotografie/schilderijen kunt u mij bereiken via; nvbarneveld@gmail.com

Weten te vangen

Iets weten te vangen. Ik vind het fascinerend. Soms rollen de ideeën, werkzaamheden, projecten of gedachten over elkaar.  Waar is het begin en waar het eind. Die 'chaos' dan weten te vangen vind ik nog spannender. 

Dit is zo een tijd. Ik moet mijn werk 'neerzetten'. Een pitch hebben. Kort en bondig kunnen uitleggen wat ik nu eigenlijk allemaal doe. Dat is super interessant, maar ook zo concreet. En ik ben een type dat best moeilijk 'concreet concreet' kan zijn. Concreet is zo af. Ik ben juist van het proces. En daar zit ik nu midden in. 

Er ligt dus ook nog een kinderboek in de proces-vorm op mijn bureau en voor een deel in mijn gedachten. Ik kan je zeggen dat is een heerlijk gevoel. Maar het moet ook af. Naar de drukker. Ik moet het een keer 'afleveren'. Dan is het goed zoals het is.

On the beach

Delay

Er zit enige vertraging in het plaatsen van nieuws op mijn blog. Gewoon de dagelijkse dingen die 'in de weg stonden'. Zoals feestdagen, geen inspiratie (terwijl er genoeg te vertellen is) en de gebruikelijke 'geen tijd'. Maar vandaag neem ik even tijd om een stukje weg te typen. 

Ik ga nog niet alles mededelen maar er zitten een aantal dingen in de zogenoemde koker. Later hopelijk meer hierover.

In elk geval is het ontwerp voor 'Zee van Tijd' klaar. Dit ontwerp wordt op de servetten en de t-shirts van het restaurant gedrukt. Super cool geworden. Men was dan ook uiterst blij en tevreden!

Zie hier het resultaat:

Verder begrijp ik dat het nog steeds niet mogelijk is om opmerkingen bij mijn blog te plaatsen. Mocht er iets zijn stuur me dan een mail:  nvbarneveld@gmail.com
Maar ik hoop in de nabije toekomst een website te hebben, waarop wel gereageerd kan worden.

Ik waag as zondag weer een poging, om de afgelopen week door te lopen. Genoeg gedaan, en gezien. Door zondag ook te schrijven probeer ik de 'vertragings-schade' in te lopen. If you know what I mean.

Heimwee

Ja soms heb ik dat gevoel.  Heimwee. Naar een plek, een moment, een gevoel, een persoon of naar een stad. 

Zo ook toen ik Utrecht binnen reed. Een vreugdesprong in mijn hart. Thuis komen. Of toch weer niet. 

Want, I moved on. En dat is helemaal oké. Maar het is ook zo lekker om je te wentelen in het gevoel van heimwee. Zwelgen. Herinneringen ophalen. Ineens scheen toen altijd de zon, was alles altijd goed. Als je dan alles op een rijtje hebt, het meeste de revue is gepasseerd schijnt het dat er ook wel eens het een en ander mis ging. Maar dat was toen...

Migratie

Ineens viel het woord. Het lijkt op een migratie. De spullen gaan het nieuwe huis in, en het huis uit. Wat verzamel je in de loop van de tijd toch een spullen. Dingen die je nodig hebt, en totale onzin. Want heb je het meer dan een keer gebruikt? Er überhaupt meer dan twee keer na omgekeken. 

In Kenia heb ik staan kijken naar een eindeloos lange tocht van dieren die op uittocht/doortocht waren naar een nieuwe plek. Dit beeld kwam bij me boven toen ik wederom een doos aan het uit dan wel inpakken was. Aan het verslepen met 'dierbare' dingen. In de loop van de jaren migreren zo een hele hoop spullen in je leven.

Spullen, gedachten, gevoelens en mensen. Cirkel.

Space

Bezig om een plek te creëren waar ik 'ongestoord' kan schrijven, schilderen, en nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Door te kijken. Te bladeren, te zoeken en werk van anderen te aanschouwen.

Oud werk krijgt ineens een heel andere uitstraling. Ik ben blij. Met wat gebeurd, wat ontstaat en wat ik zie. Ik laat mezelf zien, maar niet helemaal. Er moet iets te raden over blijven. Dromen, nadenken en laten gebeuren.