Ja soms heb ik dat gevoel. Heimwee. Naar een plek, een moment, een gevoel, een persoon of naar een stad.
Zo ook toen ik Utrecht binnen reed. Een vreugdesprong in mijn hart. Thuis komen. Of toch weer niet.
Want, I moved on. En dat is helemaal oké. Maar het is ook zo lekker om je te wentelen in het gevoel van heimwee. Zwelgen. Herinneringen ophalen. Ineens scheen toen altijd de zon, was alles altijd goed. Als je dan alles op een rijtje hebt, het meeste de revue is gepasseerd schijnt het dat er ook wel eens het een en ander mis ging. Maar dat was toen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten